Αθλήματα Αντοχής
Σε ΟΛΑ τα αθλήματα ο στόχος είναι η υψηλότερη απόδοση του αθλητή σε κάποια συγκεκριμένη περίοδο για πετύχει τις καλύτερες επιδόσεις. Για να το πετύχει αυτό πρέπει:
α) να μειώσει τις πιθανότητες τραυματισμού κι όσοι –μοιραία- προκύψουν να είναι μικροί, εύκολα αντιμετωπίσιμοι και να μη βγάλουν εκτός στόχων τον αθλητή,
β) να παραμείνει το εσωτερικό κίνητρο του αθλητή υψηλό,
γ) να ελέγχονται όσο συχνά απαιτείται οι επιδόσεις του.
Παλιά οι αθλητές ασχολούνταν μόνο με το άθλημα τους και ίσως να έκαναν και κάποιες ασκήσεις με το βάρος του σώματος τους για μυϊκή ενδυνάμωση. Ευτυχώς αυτό έπαψε να υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια. Cross training είναι η ενσωμάτωση στο προπονητικό πλάνο και άλλων δραστηριοτήτων πέραν του κυρίως αθλήματος. Αυτή λαμβάνει χώρα κυρίως στο στάδιο της προετοιμασίας (γενικής και ειδικής) και καθώς πλησιάζει η αγωνιστική περίοδος, μειώνονται οι «ξένες» προπονήσεις και αντικαθίστανται από αυτές του κυρίως αθλήματος. Οι «ξένες» δραστηριότητες είναι πολλές. Ποιες θα επιλεγούν εξαρτάται από:
α) την ευκολία πραγματοποίησης τους. Παντού είναι εύκολο να τρέξεις αλλά είναι δύσκολο να κάνεις χειμερινό σκι. Είναι εύκολο να κάνεις βάρη αλλά είναι δύσκολο να κάνεις υποβρύχιες καταδύσεις,
β) τι ταιριάζει στη διάθεση και στην ιδιοσυγκρασία του αθλούμενου. Μπορεί να ζει σε παραθαλάσσιο μέρος αλλά να μισεί την κολύμβηση και άλλα παρόμοια,
γ) η οικονομική δυνατότητα. Οι «ξένες» αυτές δραστηριότητες μπορεί να κοστίζουν π.χ 300€/μήνα και να μην τα έχει. Όπως καταλαβαίνετε είναι εύκολο να βρεθεί ένας συνδυασμός που να επιτρέπει στον καθένα να κάνει cross training. Σε κάθε περίπτωση μια «ξένη» δραστηριότητα επιβάλλεται να είναι τα βάρη.
Τα οφέλη της cross training είναι τα παρακάτω
- Η ποικιλία δραστηριοτήτων διασφαλίζει πως το νευρικό σύστημα θα γίνει πλουσιότερο σε νευρικές συνάψεις, πράγμα που θα κάνει το άτομο ευπροσάρμοστο σε μεταβαλλόμενα περιβάλλοντα και δε θα κουραστεί εκτελώντας συνεχώς την κίνηση του κυρίως αθλήματος, π.χ ποδηλασία δρόμου.
- Η ποικιλία αυτή λοιπόν επιβαρύνει μυϊκές ομάδες που δεν επιβαρύνονται τόσο στο κυρίως άθλημα ή τις επιβαρύνει με διαφορετικό τρόπο. Άλλη η επιβάρυνση των ποδιών στην ποδηλασία και τελείως διαφορετική στην κολύμβηση. Όταν λοιπόν έρθει η ώρα που οι προπονήσεις θα αφορούν αποκλειστικά το κυρίως άθλημα, το σώμα θα μπορέσει να αντέξει υψηλές επιβαρύνσεις.
- Δεν «καίγεται» ψυχολογικά ο αθλητής («πάλι ποδήλατο;») καθώς τις «ξένες» προπονήσεις τις αντιμετωπίζει και σαν παιχνίδι αλλά και λαχταράει την ώρα που θα ανεβεί στο ποδήλατο.
Τα παραπάνω ισχύουν για ΟΛΟΥΣ που αθλούνται, είτε είναι παγκόσμιοι πρωταθλητές, είτε χομπίστες. Όπως καταλαβαίνετε η μίξη αυτή πρέπει να είναι εξατομικευμένη κι όχι ένα πρόγραμμα να το μοιράζονται πέντε άτομα. Ελάτε να συζητήσουμε και να βρούμε τι σας ταιριάζει.
Χρηστίδης Νίκος
Πτυχιούχος Τ.Ε.Φ.Α.Α του Δ.Π.Θ, με ειδικότητα στα βάρη (bodybuilding)
Πτυχιούχος μηχανικός ποδηλάτου, απόφοιτος Barnett Bicycle Institute, Colorado springs, Η.Π.Α
Personal trainer για α) αθλήματα αντοχής (ποδηλασία, τρέξιμο, τρίαθλο) και β) μυϊκής ενδυνάμωσης